Zamek królewski w Poznaniu
Według architekta Zbigniewa Zielińskiego , stary Poznań to dzieło sztuki z końca XVIII wieku. To przesłanie wydaje się być główną tezą jego zawodowego życia , teorii i praktyki, które w trybie dogłębnych studiów ( od lokalizacji miasta w X wieku do czasów porozbiorowych – XVIII w.) stara się udowodnić ponad wszelką wątpliwość. „Poznań to miasto doskonałe”, będące w swojej XVIII-wiecznej formie efektem świadomie stosowanej kompozycji przestrzennej. Mające coś, co nazywa on wartością urbanistyczną. Miasto, jak każde dzieło sztuki, było obiektem ciągłej i nieustającej pracy koncepcyjnej nad nim samym. Doskonalenie dzieła jest skutkiem stałego opracowywania tematu przez pokolenia artystów – urbanistów.