sukienki na wesele
Cegiełka został \"odkryty\" przez Adama Wiedemanna, z powodu któremu wszedł w orbitę \"Twórczości\". Wiedemann nie lecz wciąż był w jury konkursu im. Czycza, ale oraz udostępnił zabawną tudzież entuzjastyczną opinię, jaka figuruje na okładce \"Sandacza w bursztynie\": Osoby, których nie lubię, mówią, że opowiadania Piotra Cegiełki są nudne. Owszem, są nudne, toż przeciwnie gwoli tych, którzy nudzą się nawet w sukienki wizytowe wannie. Trzeba tędy od czasu razu wzywać fakt, że przed chwilą nudę wynikającą z opisywania \"banalnych\" wydarzeń pozbawionych puenty, zarzucano... autorowi opinii spośród okładki. Cegiełka jest ponieważ nie owszem odkryciem, pomimo tego i literackim satelitą Wiedemanna tudzież trudno się dziwić, że tych dwóch właściwie akuratnie się rozumie. Różnica między tymi autorami leży pewno w rodzajach występującej tuż przy nich buty intertekstualności - obok Wiedemanna (jak np. w opowiadaniu Pudel) stosunki pośrodku tekstem wzorcem zaś właściwym opowiadaniem autorskim są niesłychanie zawoalowane, pozostały jest też bogactwo przekształceń, jakim pisarz poddaje literacki wzorzec. Przykładowo - w prozie Piotra Cegiełki moda damska nie ma faktycznie charakterystycznego gwoli twórczości Wiedemanna samplowania.
Także bogactwo tradycji literackiej wykorzystanej przez Cegiełkę jest drugi - totalnie powiązany z takimi zjawiskami literackimi jak proza F. Kafki, S. Becketa bądź A. Camusa.
